Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που τις κουβαλούν

Στα γραφεία ενός «Διαφορετικού Τσίρκου» στους Αμπελόκηπους, έπεφταν οι πρώτες προτάσεις. Ο πρώτος σκληρός πυρήνας του υπό διαμόρφωση νέου αθλητικού site και η Another Circus (περί ου ο λόγος) προσπαθούσαν να φτιάξουν ένα μονοπάτι έχοντας ελάχιστα δεδομένα. Στην πραγματικότητα, στο (καταρχάς) άδειο τραπέζι από προτάσεις υπήρχε μόνο το όραμα του Γιάννη.
Μία ιδέα.

Σε μια άδεια αίθουσα στα Μελίσσια ακουγόταν μόνο το «χτύπημα» τριών πληκτρολογίων. Σε μερικές εβδομάδες η αίθουσα θα έπρεπε να είχε γεμίσει. Να δημιουργηθεί μία ομάδα που θα έδινε μορφή στο όραμα. Μία ομάδα που θα έκανε τον ήχο των πληκτρολογίων να ακούγονται σαν μια οργανωμένη ορχήστρα. Μία ομάδα που θα γέμιζε τον άδειο χώρο με γέλια, συζητήσεις και ιδέες.
Πολλές ιδέες.

Το παρκάρισμα στο Ψυχικό είναι πάντα δύσκολη υπόθεση. ΟΚ, δεν είναι και Παγκράτι, αλλά εκείνο το μεσημέρι της Παρασκευής τα πράγματα ήταν ανυπόφορα. O Ντέμης περίμενε υπομονετικά και θα ερχόταν και ο Μιχάλης. Η ιδέα ήταν να ενώσουμε τους δύο καλύτερους στον χώρο τους. Να τους πείσουμε για το vision. Να γίνουν μέλη μιας νέας ομάδας.
Athletiko το όνομά της.

Στο γωνιακό καφέ του εμπορικού κέντρου στο Μαρούσι άρχισε να διαμορφώνεται το ρόστερ. Ο Βασίλης με τον Κώστα έφτιαχναν τις ομάδες τους. Με αρκετές διαφωνίες, ακόμα περισσότερους καφέδες (με γάλα βρώμης) αλλά κυρίως με πολλές ενδιαφέρουσες κουβέντες και γνωριμίες. Η ομάδα άρχιζε να αποκτά μορφή.
(Νέες) προκλήσεις.

Ο Τάσος μόλις είχε παρκάρει το Beverly του. Η Βάσω τον περίμενε για να συζητήσουν τις επόμενες βάρδιες. Μεταξύ excel και λευκής κόλλας (Α4) προσπαθούσαν να τα έχουν όλα σωστά. Την ίδια ώρα ο Βασίλης (νο2) είχε χαθεί στα στούντιο και ονειρευόταν την 26η Απριλίου. Να είναι καλά ο Τόλης που για κάθε (μας) ερώτηση είχε μία απάντηση. Ένα Athletiko, πριν το Athletiko δηλαδή. Γιατί το Athletiko είχε αποκτήσει και το slogan του.
Έχει τη μεγάλη εικόνα.

Η μέρα πλησίαζε. Ο Μίλτος σε ένα thread 100 και βάλε mail, προσπαθούσε να συνεννοηθεί με την μακρινή Αυστρία (ή Γερμανία). Ο Ηλίας έβλεπε… ταινίες τρόμου στο διαχειριστικό και η Φαίη μαζί με την Ιωάννα έτρεχαν να οργανώσουν τα της επικοινωνίας. Η Έλενα περίμενε με αγωνία το media kit και αν γινόταν και σε ανοιχτό αρχείο (δεν γινόταν όπως αποδείχθηκε). Μέσα σε όλο το δημιουργικό χάος των τελευταίων εβδομάδων, η Μαριάννα ήταν η μόνη που μπορούσε να συνδυάσει και τα δύο. Δημιουργία και χάος.
(Νέες) Αγωνίες.

Τους περιμέναμε ξεχωριστά στην φωτογράφιση. Ο Βασίλης (νο3) ήρθε με την μπάλα του και το ταλέντο του. Ο Θανάσης με το αγέρωχο (και ταυτόχρονα ήρεμο) ύφος του που κοιτάει το κόσμο από τα 203 εκατοστά. Η Χριστίνα με τον αέρα της και κυρίως με αρκετές φωτογραφίες της κόρης της. Έβλεπες την εμπειρία τους, αλλά κυρίως διέκρινες την φλόγα στα μάτια τους.
(Νέα) Είδωλα.

Ο Σταύρος πρότεινε τον Κώστα. Ο Τάσος πρότεινε τον Νίκο. Ο Βασίλης τον Αλέξη και τον Ηλία. Ο Κωνσταντίνος («εξωσχολικός») τον Στέφανο. Ο ένας έφερε τον άλλον. Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζονταν συστάσεις. Το παλιό ΠΟΚ έχει διαμορφωθεί σε νέο Big 5. Το +2 αφορά το μπάσκετ για τους ρεπόρτερ. Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός; ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ;
(Νέα) Διλήμματα.

Ο Γιώργος είχε γίνει μέλος της ομάδας και των συζητήσεων πριν καν υπογράψει. Ο Χρήστος πήρε τον αέρα του από την Θεσσαλονίκη και αποφάσισε πως δεν μπορεί χωρίς τον Γιώργο. Ο Κώστας (νο2) ήρθε να μας βρει 20 χρόνια μετά και τα σταθερά τηλέφωνα του Φιλάθλου. Ο «Πάτι» μεταξύ σπουδών και διπλωματίας είπε να μείνει στα αθλητικά. Και ο Κώστας (νο3) κατευθείαν από την Θεσσαλονίκη. Ο Παναγιώτης για να μας μάθει ξιφασκία, κωπηλασία και πάλη. Προστέθηκε και η Βάλια για περισσότερη λάμψη. Θα μπορούσαν να δέσουν όλοι μαζί;
(Νέες) Απορίες.

Η πρώτη συνέντευξη για δουλειά ήταν η Σουζάννα. Ηταν και η τελευταία προσθήκη. Μαζί με Μάνο και Μιχάλη έφτιαξαν την ομάδα του Κώστα, ο οποίος Κώστας για να μην μπερδεύεται είχε βάλει στο ρόστερ και άλλον Μάνο (aka rerdrix). Έλειπε μόνο ένας δικό μας Λαμίν Γιαμάλ. Ο γνωστός σε όλους Dr1bling.
New Media.

Για να είσαι μια νέα σελίδα και μια νέα πρόταση σε μια νέα γενιά που αλλάζει (και μας αλλάζει) χρειάζεται και νέα παιδιά. Ο Ιάσωνας. Ο Βασίλης. Ο Νίκος. Ο Παύλος. Ο Αποστόλης. Η Τζωρτζίνα. Ο Μιχάλης. Η Νάνσυ. Η Βερόνικα. Μια νέα παρέα με νέα μυαλά και με νέες ιδέες. Ό,τι ακριβώς πρεσβεύει το Athletiko.
(Νέα) Παρέα.

Athletiko. Έχει τη μεγάλη εικόνα

Ο Νίκος Καζαντζάκης είχε πει πως «Δεν υπάρχουν ιδέες. Υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες. Κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει». Το κατάλαβα το μεσημέρι της 10ης Απριλίου. Όταν ο Τόλης με το γνωστό ήρεμο ύφος είπε «μόλις έστειλε η Φαίη το ΔΤ».

Δεν υπάρχει ιδέα. Υπάρχει ομάδα. Μια ομάδα ανθρώπων που θα την κουβαλήσουν. Και αν κρίνω από το μπόι τους τότε η ιδέα θα είναι πολύ μεγάλη. Σαν την εικόνα που θέλουμε να σας δείξουμε.

Όσο για τον Αντώνη; Ακόμα προσπαθεί να συνηθίσει την πούδρα από το make up και να συνειδητοποιήσει πόσο τυχερός είναι που είναι μέλος αυτής της ομάδας. Με όσες σκέψεις προσπάθησε να μαζέψει και να τις βάλει σε μια σειρά. Η καθημερινότητά του δηλαδή τις τελευταίες εβδομάδες...

ΥΓ. Εάν φτάσατε μέχρι εδώ θα αναρωτιόσασταν γιατί σε αυτό το κείμενο φωτογραφία είναι ο Άιρτον Σένα. Πρώτον γιατί ταιριάζει με το απόφθεγμα του Καζαντζάκη. Δεύτερον γιατί όπως έχει πει «If a person has no dreams, they no longer have any reason to live. Dreaming is necessary, although in the dream reality should be glimpsed. For me, this is a principle of life»