Μια ομάδα μαχητών, ένα σύνολο ασυμβίβαστο

Δεν χρειάστηκε να «ματώσει» στο γήπεδο ο Ολυμπιακός για να φτάσει στην τέταρτη φετινή του επικράτηση σε βάρος της ΑΕΚ, η οποία κλείδωσε και την κατάκτηση του 48ου τίτλου. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν νικήσει τρεις φορές στην έδρα τους την ομάδα του Ματίας Αλμέιδα, άλλη μία στη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ ηττήθηκαν μόνο στην αδιάφορη ρεβάνς Κυπέλλου που ακολούθησε το 6-0 του πρώτου αγώνα. 

Ο στρατηγός Μεντιλίμπαρ έχει νικήσει τον Αργεντινό ομόλογό του με κάθε τρόπο και με συνολικό σκορ 12-3. Αυτή τη φορά, υπήρξε μία ακόμη διαφορετική ανάγνωση, χωρίς, όμως, να αλλάζει το αποτέλεσμα πάνω στη σκακιέρα. 

Πριν από το ξεκίνημα του αγώνα, ο «Μέντι» γνώριζε ότι η ομάδα του βολεύεται και με τον βαθμό της ισοπαλίας. Μπορεί μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΠΑΟΚ να μην κρινόταν μαθηματικά ο τίτλος με τη διαφορά στους 8 βαθμούς, αλλά πιθανή ανατροπή θα ήταν θαύμα... θαυμάτων. 

Περισσότερα... σκυλιά στο χορτάρι

Προτίμησε, λοιπόν, να βάλει περισσότερα... σκυλιά στο γήπεδο, προκειμένου να πιέσει όσο γινόταν περισσότερο τους «κιτρινόμαυρους», οι οποίοι μπήκαν στο γήπεδο με μοναδικό στόχο τη νίκη, την ημέρα των γενεθλίων τους, προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες κατάληψης της δεύτερης θέσης. 

Το συγκεκριμένο ντέρμπι, ίσως ήταν το πιο μοιρασμένο, απ' όσα είδαμε στη διάρκεια της σεζόν. Κι αυτό έχει εξήγηση: Η ΑΕΚ κατέβηκε στο «Γ. Καραϊσκάκης» με το φάντασμα των δέκα γκολ σε δύο ματς (ένα πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο) να πλανάται πάνω από τα κεφάλια των παικτών και του προπονητή της. Είδαμε, λοιπόν, τους φιλοξενούμενους πολύ προσηλωμένους στο αμυντικό σκέλος, είδαμε μαζικό πρέσινγκ στο αμυντικό τους τρίτο και προσπάθεια να μην απειληθούν από τους γηπεδούχους. 

Μόλις μία απειλή σε 97 λεπτά

Η ΑΕΚ έκανε στα 97 (με τις καθυστερήσεις) λεπτά της αναμέτρησης μόλις μία τελική, αυτή με τον Μάνταλο στο πρώτο μέρος, με τη μπάλα να καταλήγει πάνω από τα δοκάρια. Στο πρώτο μισό δεν είδαμε κάτι πολύ καλύτερο από τον Ολυμπιακό, αφού εκτός του Ζέλσον ήταν δύσκολο για άλλον να δημιουργήσει, πλην του κεφάτου Τσικίνιο. Ο «Μέντι», ωστόσο, προτίμησε στο χορτάρι ένα κέντρο που δάγκωνε με Ντάνι Γκαρθία, Μουζακίτη και Έσε, προκειμένου να ποντάρει στην... υπομονή και να περιμένει από τον αντίπαλο το λάθος. 

Ένα λάθος που έγινε από τον Γκατσίνοβιτς στο 55' με τον πανούργο Ζέλσον να το εκμεταλλεύεται και να δίνει έτοιμο γκολ στον Ελ Κααμπί, ο οποίος τελείωσε τη φάση με το τέλειο πλασέ. Το περίμενε ο Βάσκος ότι με την έντονη πίεση που άσκησε η ομάδα του ήταν θέμα χρόνου να έρθει το γκολ, σήκωσε και λίγο τις γραμμές από το 46', με αποτέλεσμα να γίνει η ομάδα του περισσότερο απειλητική. 

Κακά τα ψέματα, ένας πολύπειρος τεχνικός όπως ο «στρατηγός» του Ολυμπιακού, γνωρίζει από πρώτο χέρι πως όταν απέχεις ελάχιστα από την κατάκτηση ενός τίτλου, το κίνητρο περιορίζεται. Γι' αυτό ξεκίνησε τον αγώνα με μια πιο συντηρητική προσέγγιση, αλλά διατήρησε τον απόλυτο έλεγχο και πήρε τελικά αυτό που ήθελε, έστω κι αν η ομάδα του δεν έθελξε με την απόδοσή της. 

Μια ομάδα μαχητών, ένα σύνολο ασυμβίβαστο

Το 1-0 δεν είναι ικανό να εντυπωσιάσει, αλλά δεν ήταν αυτός ο μεγάλος στόχος. Ο στόχος ήταν να «κλειδώσει» η κούπα για να εξελιχθούν τα επόμενα τρία ματς των PlayOffs, σε πρόβες ενόψει του τελικού του Κυπέλλου στις 17 του Μάη.  

Ο Ολυμπιακός, μια ομάδα μαχητών, ενός συνόλου ασυμβίβαστου με την ήττα, δεν υπήρχε ούτε ένα παιχνίδι φέτος που να παρέδωσε τα όπλα. Δεν υπήρξε ούτε ένα ματς που να μην τα έδωσαν όλα όσοι βρίσκονταν στο γήπεδο, ακόμη κι όταν δεν τους δικαίωσε το τελικό σκορ. 

Σε αυτό το γκρουπ, αναδείχθηκαν φέτος ανάμεσα σε πολύπειρους άσους όπως ο Ελ Κααμπί, ο Ζέλσον, ο Ροντινέι, ο Ντάνι Γκαρθία, παιδιά όπως οι Τζολάκης, Μουζακίτης, Κωστούλας. Ένας δίκαιος, έξυπνος και έμπειρος προπονητής όπως ο Μεντιλίμπαρ, κατάφερε να βρει τη σωστή χημεία, να μοιράσει σωστά την τράπουλα. Δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια όταν η χρονιά πήγε να στραβώσει στο ξεκίνημα, κατάφερε να κάνει όλους τους παίκτες απαραίτητους, να τους μάθει σωστά το ρόλο και να αξιοποιήσει άριστα το δικό του σενάριο. 

Κάπως έτσι, με τον κόσμο να αγκαλιάζει αυτή την προσπάθεια, ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ, έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου με τα... τσαρούχια, ακουμπά και το νταμπλ, έχοντας μπροστά του τον τελικό με τον ΟΦΗ και το πιο σημαντικό, δείχνει ότι έχει κορμό για να βρίσκεται ψηλά και τα επόμενα χρόνια...

Μεντιλίμπαρ, εσύ σούπερ σταρ

Με έναν προπονητή... διψασμένο σα να κάθισε χθες πρώτη φορά σε πάγκο, να «δαγκώνει» σε κάθε λάθος. Τους παίκτες να δίνουν μάχη καθημερινά για ένα παραπάνω λεπτό πάνω στο χορτάρι και να πανηγυρίζουν σε κάθε επιτυχία, πρώτα εκείνοι που δεν... έπαιξαν ή μπήκαν στη διάρκεια του ματς, η επόμενη μέρα χαράζει με ακόμη μεγαλύτερη αισιοδοξία. 

Πλέον η ομάδα λειτουργεί τόσο καλά σε κάθε εντολή που δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κάποιος ότι τα καλύτερα έρχονται και πρέπει να έρθουν μιας κι όπως όλα δείχνουν ο κάτοχος του Conference League, με τα παράσημα του πρωταθλήματος και πιθανότατα του Κυπέλλου, θα πάρει μέρος στη League Phase του επόμενου Champions League. 

Όπως υποσχέθηκε και ο Τσικίνιο στις δηλώσεις του «την επόμενη σεζόν θα επιστρέψουμε ακόμη πιο δυνατοί». Όλοι οι οιωνοί εκεί οδηγούν. Αυτό γνωρίζει και ο κόσμος του Θρύλου που αποχώρησε από το γήπεδο με περηφάνια κι ένα απέραντο χαμόγελο...