Οι δύο πιο ακριβοπληρωμένοι παίκτες της Euroleague πριν από τον Κέντρικ Ναν

Σε μία αγορά, ασχέτως αν θέλει να ονομάζεται ανοιχτή ή κεντρικώς σχεδιασμένη, υπήρχαν πάντα οι ωφελούμενοι και οι ζημιωμένοι. Οι καταπιεστές και οι καταπιεσμένοι. Ώσπου εμφανίστηκε και η επιλογή της κατάσταση αμοιβαίου οφέλους: Win-Win, που λέμε.

Βέβαια, τα τελικά συμπεράσματα για το αν αυτά που ζήτησες και πήρες (χρήματα) τα δούλεψες, τα έφερες πίσω, πάραξες υπεραξία ή ήταν… πεταμένα λεφτά, θα εξαχθεί μέσω μιας εξίσωσης με σύνθετους και μακροπρόθεσμους παράγοντες. Αυτό, ως γενικός κανόνας, αλλά όχι απαράβατος.

Στον κόσμο των σπορ όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα. Σε χρόνο dt πρέπει ο ακριβοπληρωμένος πρωταγωνιστής να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να δικαιολογήσει τα λεφτά που σπαταλήθηκαν γι’ αυτόν (απ’ τη διοίκηση). Κάποιες φορές ήταν αδικαιολόγητα και άλλες τα εκατομμύρια μοιαζαν με πενταροδεκάρες.

Όταν ο Κέντρικ Ναν τον Οκτώβρη του 2023 υπέγραψε στον Παναθηναϊκό, η αξία του στο γήπεδο ήταν αναγνωρισμένη ακόμα και στις ΗΠΑ. Το βιογραφικό του στο NBA ήταν περιεκτικό, με εντυπωσιακές συστατικές και η προοπτική του στην Ευρώπη -μιας και το αποφάσισε- τεράστια!

Από το ενάμισι στα… τεσσεράμισι

Σε οικονομικό επίπεδο, ο Ναν τον πρώτο χρόνο πήρε 1,5 εκατομμύριο δολάρια. Ήταν μακριά ακόμα και από το Top-10 των πιο ακριβοπληρωμένων της ηπείρου που τότε άρχισε να εξερευνεί. Στο τέλος της rookie season του «έδωσε πίσω» την κούπα της Euroleague και το τρόπαιο του πρωταθλητή Ελλάδας στον Παναθηναϊκό. Τον επανέφερε στην κορυφή, με λίγα λόγια. Δεν τα κατάφερε μόνος του, αλλά χωρίς αυτόν δουλειά δεν θα γινόταν -σε καμία περίπτωση.

Τότε ήταν που ο ίδιος συνειδητοποίησε πως η αρχική του σκέψη περί επιλογής της μετανάστευσης στην Ευρώπη ως ένα… σκαλοπάτι επιστροφής στο NBA με μεγαλύτερη ορμή, δεν αφορούσε τη μόνη θετική εξέλιξη των πραγμάτων.

Η παρουσία του στην Euroleague δημιούργησε πολλά δεδομένα στον αγωνιστικό χώρο, ανακούφιση στην ομάδα του και προβληματισμό στους αντιπάλους. Επίσης, έφερε και μεγάλο ενθουσιασμό στην κερκίδα. Από την πλευρά του, αντιλήφθηκε πως ίσως να έκαναν λάθος οι μέχρι τότε γνωστοί χάρτες που έδειχναν το δρόμο προς τη Γη της Επαγγελίας. Η Αθήνα γι’ αυτόν έμοιαζε με τις περιγραφές, η πράσινη φανέλα του πήγαινε γάντι και το επόμενο βήμα ήταν η παραγωγή υπεραξίας στο γήπεδο να ισορροπήσει με το ποσό που θα κατατίθενται στον τραπεζικό του λογαριασμό.

Πριν όμως ο Ναν καταλάβει μέσα του πως στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στον Παναθηναϊκό μπορεί να βγάλει πολλά εκατομμύρια, περισσότερα και από αυτά που θα έβγαζε στο NBA, το είχε αντιληφθεί πρώτος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Μα καθόλου δεν προβληματίστηκε! Ήταν διατεθειμένος να του προσφέρει γη, νερό και… παντεσπάνι κι εκείνος ουσιαστικά τον έκανε να ξεχάσει την επιστροφή στην πατρίδα. Ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού, ήταν εξαρχής αποφασισμένος να τον αφήσει να επιστρέψει στην Αμερική μόνο όταν θα πάρει σύνταξη.

Γι’ αυτό και τον Μάρτιο που πριν λίγο πέρασε τον έκανε τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη αυτή τη στιγμή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Του πρότεινε (και ο Ναν συμφώνησε) νέο τριετές συμβόλαιο, δίχως NBA out και από το ξεκίνημα της επόμενης περιόδου (2025/26) μέχρι το καλοκαίρι του 2008 θα εισπράξει 13,5 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, 4,5 εκατομμύρια τον χρόνο! Περίπου 400 χιλιάδες περισσότερες από τον… προηγούμενο πιο ακριβοπληρωμένο, Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος παίρνει 4,1 εκατομμύρια από τον Ολυμπιακό.

Ο Ναν πέρασε τον Βεζένκοφ, αλλά το δικό του συμβόλαιο δεν είναι το μεγαλύτερο που έχει γίνει ποτέ στην Euroleague. Προηγείται ένας συμπατριώτης του και πρώην παίκτης του Ολυμπιακού από το 2008, που βρίσκεται δεύτερος στην σχετική λίστα. Πρώτος είναι ένας ευρωπαίος NBAer που το 2018 επέστρεψε σε μία χώρα που μεγάλωσε (δεν γεννήθηκε) για λογαριασμό του «αιώνιου εχθρού» της ομάδας στην οποία αναπτύχθηκε το ταλέντο του.

Το καπρίτσιο με τον «Σατανικό» μισθό του Μίροτιτς

Τον Ιούλιο του 2019 η Μπαρτσελόνα είχε τη φαεινή ιδέα να πληρώσει ένα ποσό που βρισκόταν πάνω από την κόκκινη γραμμή των οικονομικών δεικτών του οργανισμού, για να αποκτήσει έναν υπερταλαντούχο παίκτη, σε μια κίνηση που τελικά έμοιαζε περισσότερο με καπρίτσιο, παρά με επίδειξη δύναμης.

Τότε ήταν που ο Νίκολα Μίροτιτς υπέγραψε στην «Μπάρτσα» με συμβόλαιο αξίας επιπέδου NBA. Και με ένα ποσό που αντικατοπτρίζει ακόμα τον ακριβότερο ετήσιο μισθό στην ιστορία της Euroleague. Έβαλε την υπογραφή του στο έγγραφο που τα υπογραμμισμένα γράμματα έγραφαν «μικτές απολαβές σε δολάρια: 72,6 εκατομμύρια για έξι χρόνια».

Πράγμα που σημαίνει, μετατρέποντας τις συναλλαγματικές αξίες και αφαιρώντας τις φορολογικές υποχρεώσεις στην Ισπανία, πως για τον Μίροτιτς προβλέποντας καθαρά 40 εκατομμύρια ευρώ για έξι χρόνια. Κατά… σατανική σύμπτωση από τη διαίρεση προκύπτει το 6,66 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Ας πούμε 6,6 για λόγους ευδαιμονίας, που και ο Μίροτιτς προτιμά λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων!

Σε ηλικία 28 ετών λοιπόν, ο 34χρονος σήμερα Μαυροβούνιος φόργουορντ, γεννημένος στην πρωτεύουσα Ποντγκόριτσα, αλλά γαλουχημένος από μικρή ηλικία στις ακαδημίες της Ρεάλ Μαδρίτης, επέστρεψε στην Ισπανία -τη χώρα που την υπηκοότητα της επίσης διαθέτει. Επέστρεψε όμως, για την «αιώνια» αντίπαλο της παιδικής του ομάδας, ενώ είχαν μεσολαβήσει από τα χρόνια του στη «Βασίλισσα» μέχρι την υπογραφή του στην «Μπάρτσα» πέντε παραγωγικές σεζόν στο NBA. Ξεκίνησαν όλα από την rookie σεζόν του στο Σικάγο με τους 10.2 πόντους, έως το στατιστικό highlight του στη Νέα Ορλεάνη (πριν πάει στο Μιλγουόκι) με τους 16,7 πόντους και 8.3 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Στη Βαρκελώνη στρώθηκε το κόκκινο χαλί της επιστροφής του στην Euroleague, αλλά το συμβόλαιό του δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Τρία χρόνια μετά την αρχική (εξαετούς διάρκειας) συμφωνία κι ενώ τα ομαδικά αποτελέσματα και οι διακρίσεις δεν ήταν οι αναμενόμενες, η Μπαρτσελόνα αποφάσισε να τον αποδεσμεύσει. Ήδη του είχε δώσει σχεδόν 20 εκατομμύρια (από το 2019-2023) και δεν είχε σκοπό να του δώσει άλλα τόσα.

Συνολικά η «Μπάρτσα», από τότε αλλά μέχρι και σήμερα, διανύει μία μακρά περίοδο οικονομικών ελλειμμάτων και η υπόθεση Μίροτιτς έχει ένα σεβαστό ποσοστό «ευθύνης» σε αυτό. Το χειρότερο για τα ταμεία του συλλόγου, που έχουν πολλά θέματα να διαχειριστούν και έχουν να κάνουν και με το ποδοσφαιρικό τμήμα, είναι πως ναι μεν ο Μίροτιτς δεν θα πάρει συνολικά 40 εκατομμύρια από αυτούς, αλλά δεν θα πάρει μόνο τα 20 που έχει ήδη εισπράξει. Θα τον πληρώνουν σε δόσεις μέχρι το 2028 σε έναν (εξωδικαστικό) διακανονισμό που έκαναν όταν η ομάδα αποφάσισε μονομερώς να τερματίσει το συμβόλαιό της μαζί του.

Πλέον, ο Ισπανομαυροβούνιος παίζει στο Μιλάνο με συμβόλαιο περί τα 2 εκατομμύρια ετησίως, αλλά έχει και το… εξτραδάκι του μέσω τακτικών επιταγών με αποστολέα από τη Βαρκελώνη. Όχι και τόσο Win-Win τελικά!

Ξάφνιασε με την απόφαση και το… μαλλί του!

Στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα ήταν σχεδόν ανήκουστο ένας 25χρονος NBAer στα ντουζένια του να εγκαταλείπει τον «μαγικό πλανήτη» για μία θέση εργασίας στην Euroleague. Πλέον, κάτι τέτοιο θεωρείται πιο πιθανό ενδεχόμενο, αν και παραμένει η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, αλλά όταν το καλοκαίρι του 2008 ο Τζος Τσίλντρες επέλεξε τον Ολυμπιακό, μέχρι και οι Ατλάντα Χοκς σοκαρίστηκαν!

Στα τέσσερα χρόνια του με τα «Γεράκια» ο Καλιφορνέζος γκαρντ/φόργουορντ με το άφρο μαλλί ήταν πάντα… διψήφιος με αποκορύφωμα τη σεζόν 2006-2007 στην οποία κατέγραψε 13 πόντους, 6,2 ριμπάουντ και 3,2 ασίστ μέσο όρο.

Το καλοκαίρι του 2008 ήταν στην κατάλληλη ηλικία, είχε αποδείξει πως τα χαρίσματά του και τα αθλητικά του προσόντα ήταν απολύτως συμβατά με το NBA, αλλά ήταν και η στιγμή που αποφάσισε να περάσει τον Ατλαντικό. Ήρθε στην Ελλάδα, αφού πρώτα ο Ολυμπιακός τον κάλεσε δελεάζοντάς τον με ένα συμβόλαιο που μέχρι το 2019 (και τη… στιγμή του Μίροτιτς) ήταν το πιο ακριβό που είχε προσφερθεί ποτέ: Σχεδόν 20 εκατομμύρια δολάρια για τρία χρόνια!

Ο Τσίλντρες έμεινε στον Ολυμπιακό δύο σεζόν. Δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού (το… αμελητέο μακρινό του σουτ δεν τον βοήθησε ιδιαίτερα), αλλά τη σεζόν 2009-2010 έκανε μεγάλη αίσθηση με το παιχνίδι του.

Ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ και καλύτερος αμυντικός του ελληνικού πρωταθλήματος, που όμως τελικά κατακτήθηκε από τον Παναθηναϊκό. Ήταν επίσης (την ίδια χρονιά) μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας στην Euroleague, αλλά η ομάδα του δεν κατάφερε να πάρει ούτε αυτό το τρόπαιο. Οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν στον τελικό του Final Four από την Μπαρτσελόνα.

Η απώλεια σημαντικών τίτλων (κατακτήθηκε μόνο το Κύπελλο Ελλάδας του 2010) εκείνης της διετίας ήταν ένας από τους λόγους που οι Πειραιώτες επέλεξαν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξεκινήσουν άλλη μία σεζόν με τον Αμερικανό στο ρόστερ, κάτι που θα τους στοίχιζε άλλα 6,1 εκατομμύρια ευρώ. Πήραν την απόφαση να χωρίσουν οι δρόμοι τους και του Τσίλντες το μονοπάτι τον οδήγησε ξανά στο NBA. Για λίγο όμως. Είχε χάσει τον ρυθμό του και δεν μπόρεσε να επιστρέψει στα προηγούμενα στάνταρ που είχε θέσει.

Αργότερα έπαιξε στην Αυστραλία, στην Ιαπωνία και το 2019 κρέμασε τα παπούτσια κι έβαλε τα κουστούμια. Τα τελευταία χρόνια ο 41χρονος πλέον, Τζος Τσίλντρες, ασχολείται με το Real Estate διεθνώς, αλλά κυρίως στο Λας Βέγκας. Με ιδιαίτερη επιτυχία!

Μόνο ο… Ντουράντ απειλεί τον Ναν

Κι αφού περιγράψαμε την παρελθοντική οικονομική κατάσταση και τους μόνους δύο που έχουν εισπράξει σε μία αγωνιστική περίοδο περισσότερα χρήματα απ’ όσα προβλέπονται στο συμβόλαιο του Κέντρικ Ναν από το καλοκαίρι και μετά, πάμε να ρίξουμε μία κλεφτή ματιά στο άμεσο μέλλον.

Υπολογίζουμε λοιπόν, πως τη σεζόν 2025/26 ο Ναν θα είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης. Και ποντάρουμε από τώρα σε αυτό. Παρά το γεγονός ότι σε λίγους μήνες η μεταγραφική αγορά του καλοκαιριού αναμένεται να έχει (και πάλι) τεράστιο ενδιαφέρον, πιθανότατα κανένας δεν θα υπογράψει για πάνω από 4,5 εκατομμύρια. Εκτός κι αν ο Κέβιν Ντουράντ που μένει ελεύθερος, πάει στη Μονακό (που λέει ο λόγος) για να παίξει παρέα με τον φίλο του τον Μάικ Τζέιμς. Επειδή όμως, κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί, τότε τα δεδομένα της λίστας με τους «Μίδες» της Euroleague δεν θα αλλάξουν στο Top 3.

Ακόμα κι αν ο Βασίλιε Μίτσιτς επιστρέψει στην Ευρώπη, όπου και να πάει, η νέα του συμφωνία θα είναι... ηγεμονική και ίσως ξεπεράσει τα 3 εκατομμύρια. Τα τέσσερα ακόμα κι αν τα πλησιάσει, δεν θα τα... προσπεράσει. Οι φήμες προς το παρόν υπερβάλουν και η πρόθεση της Χάποελ Τελ Αβίβ να προσφέρει ακόμα και 25 εκατομμύρια για πέντε χρόνια δεν φαίνεται πως προκύπτει μέσα από μία ρεαλιστική προσέγγιση. Ούτε ο Σέρβος, ούτε άλλες περιπτώσεις σύντομα ελεύθερων NBAers πρώτης κατηγορίας με ευρωπαϊκή προοπτική, όπως ο Ντένις Σρέντερ για παράδειγμα, θα απειλήσουν τον Κέντρικ Ναν.