Τα γενέθλια του Άρη θα εκπέμψουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα

Ο φετινός εορτασμός για τα 111 χρόνια ζωής βρίσκει τον Άρη, πλησίον του φινάλε μιας μέτριας χρονιάς σε όλα τα επίπεδα και σε όλα αθλήματα. Δημοφιλή και μη. Από το ποδόσφαιρο που έμεινε ουσιαστικά να παλεύει για το τελευταίο ευρωπαϊκό εισιτήριο που, υπό προϋποθέσεις, δίνει η 5η θέση και το μπάσκετ που θέλει να διαγράψει από τον σκληρό του δίσκο τη φετινή σεζόν, έως και τα τμήματα που διατηρεί ο Ερασιτέχνης, κανένα από τα οποία (πλην του γυναικείου Βόλεϊ) δεν βρίσκεται στην Α1. Εκεί που αρμόζει δηλαδή…

Βέβαια ανεξάρτητα της έκβασης που θα έχει η φετινή χρονιά, ο οπαδός του Άρη που έχει ζήσει και πολύ χειρότερα (θυμηθείτε απλά που βρισκόταν ο Άρης τη χρονιά εορτασμού των 100 χρόνων του), δεν χρειάζεται αποκλειστικά χαρές και πανηγύρια για να γιορτάσει την… καψούρα του. Καμία αποτυχία δεν θα του αφαιρέσει το δικαίωμα να ανανεώσει τον όρκο της ανιδιοτελούς αγάπης του για το σύλλογο, όπως κάνουν οι αθεράπευτα ερωτευμένοι στις επετείους. Άλλωστε, έχει περίτρανα αποδειχθεί ότι, στα δύσκολα χρόνια, αν κάτι κράτησε όρθιο το σύλλογο ήταν ο κόσμος του. Βγήκε μπροστά, βγήκε στους δρόμους, έβαλε πλάτη, απαίτησε, διεκδίκησε και παράλληλα κράτησε δυνατή τη φλόγα, μεταλαμπαδεύοντας και στη νέα γενιά, τι σημαίνει Άρης.

Όπως κάθε εορτασμός που σηματοδοτεί μια ημερομηνία ορόσημο έτσι και ο φετινός των 111 χρόνων ζωής, θα εκπέμψει και ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Πιο ηχηρό αυτή τη φορά. Που έχει τη μορφή της απαίτησης προς όσους διαχειρίζονται τις τύχες του συλλόγου σε ΠΑΕ, ΚΑΕ και ΑΣ. Ότι ο κόσμος του Άρη θέλει να δει τις διοικήσεις να εναρμονίζονται με τον πήχη των προσδοκιών του. Να μην αρκούνται στη μετριότητα και σε κάποιες πρόσκαιρες επιτυχίες. Να μην συμβιβάζονται με την ηττοπάθεια και τις δικαιολογίες. Να μην θεωρείται επιτυχία η 5η θέση στο ποδόσφαιρο και η τετράδα στο μπάσκετ αλλά οι δυο ναυαρχίδες του συλλόγου να μπουν στη νοοτροπία του πρωταθλητισμού. Της διεκδίκησης υψηλών στόχων. Ο ερασιτέχνης να φτιάξει επιτέλους ανταγωνιστικά τμήματα που θα διεκδικήσουν καταρχάς την άνοδο. Οι Ακαδημίες να λειτουργήσουν επαγγελματικά και όχι με… δουλειές του ποδαριού. Να μπει ένα τέλος στη μετριότητα, πριν επιτευχθεί η οπαδική γενοκτονία που επιθυμούν κάποιοι στην πόλη.

Ας αποτελέσει η σημερινή ημερομηνία μια αφετηρία για μια νέα αρχή σε όλα τα επίπεδα. Σε όλο το φάσμα του συλλόγου! Από τον πρώτο ως και τον τελευταίο αθλητή που φοράει το σήμα. Από τον απλό υπάλληλο ως τον επικεφαλής του κάθε τμήματος.