Τι απέγινε το Χάιμπουρι, το εμβληματικό γήπεδο της Άρσεναλ που κατεδαφίστηκε το 2006; (vids)

Το πάθος για μια ομάδα δεν είναι μόνο οι επιτυχίες της. είναι κάτι πολύ περισσότερο. Τα χρώματα, το έμβλημα, το γήπεδο... με λίγα λόγια, όλα τα σύμβολά του είναι μέρος αυτού που μπορεί να ονομαστεί αγάπη για έναν σύλλογο.

Αλλά, όπως και στην αγάπη, το για πάντα είναι πολύς χρόνος, ειδικά σε έναν κόσμο όπως το ποδόσφαιρο. Δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπεις ομάδες να κάνουν ριζικές αλλαγές στα ιστορικά για να τα δώσουν μια πιο μοντέρνα και avant-garde εμφάνιση.

Η Άρσεναλ, που θα υποδεχθεί τη Ρεάλ Μαδρίτης το βράδυ της Τρίτης (8/4) στον πρώτο ημιτελικό του Champions League, είναι από αυτές που επέλεξαν να ετοιμάσουν βαλίτσες και να μετακινηθούν. Αυτή τη στιγμή «ζουν» στο «Έμιρεϊτς» , που βρίσκεται στην Hornsey Road του Λονδίνου, λιγότερο από μισό χιλιόμετρο από το Χάιμπουρι, το πρώην «σπίτι» τους.

Τι απέγινε το Χάιμπουρι

Αυτό το γήπεδο ήταν το σπίτι των «κανονιέρηδων» από το 1913. Αλλά στις αρχές του αιώνα, το 2006, ο θρυλικός χώρος άλλαξε τους οπαδούς του για κατοίκους. Το έργο «Highbury Square», που περιλαμβάνει 650 πολυτελή διαμερίσματα, χτίστηκε στα ερείπια του σταδίου. Ωστόσο, η σχέση με τον σύλλογο δεν διακόπηκε ποτέ πλήρως. παίκτες όπως ο Ρομπέρ Πιρές ήθελαν να αποκτήσουν ένα από τα διαμερίσματα στο τετράγωνο και ο σύλλογος ενήργησε ακόμη και ως υποστηρικτής.

Σήμερα όμως για τους περισσότερους, αν όχι όλους τους φίλους της Άρσεναλ, παραμένει μια μακρινή ανάμνηση. Αλλά όσοι περπατούν κοντά στο Χάιμπουρι μπορούν ακόμα να δουν τα απομεινάρια της πρόσοψης της παλιάς Ανατολικής κερκίδας.

Οι κάτοικοι μπορούν επίσης να ζήσουν το όνειρο οποιουδήποτε οπαδού της Άρσεναλ. Να πατήσουν στο γήπεδο. Κάθε έργο έχει έναν συγγραφέα και στην περίπτωση του Χάιμπουρι δεν είναι άλλος από τον Άρτσιμπαλντ Λιτς.

Ο καλλιτέχνης πίσω από κάθε γήπεδο

Γεννήθηκε στη Γλασκώβη το 1865 και τα χέρια του δημιούργησαν μερικές από τις μεγαλύτερες αίθουσες από χάλυβα και μπετόν του βρετανικού ποδοσφαίρου. Ξεκίνησε ως σχεδιαστής εργοστασίων, μερικές από τις οποίες παρήγαγαν τις πρώτες ποδοσφαιρικές ομάδες στην ιστορία.

Το 1899, η Ρέιντζερς, η ομάδα της παιδικής του ηλικίας, του έδωσε την προμήθεια που θα άλλαζε τα πάντα: ένα ειδικά κατασκευασμένο γήπεδο. Το «Άιμπροξ» ήταν το πρώτο του μεγάλο αριστούργημα, αν και θα μπορούσε να ήταν και ο τάφος του, σχεδόν κυριολεκτικά.

Ο Σκωτσέζος σχεδίασε έναν χώρο για 80.000 άτομα, κάτι που δεν είχε ξαναδεί τότε. Ωστόσο, ούτε τα υλικά ούτε οι τεχνικές ήταν επαρκή και λίγους μήνες μετά τα εγκαίνιά του, μέρος της κερκίδας κατέρρευσε, προκαλώντας το θάνατο αρκετών φιλάθλων.

Η τραγωδία του «Άιμπροξ» παραλίγο να κοστίσει την καριέρα του. Ωστόσο, το πάθος του για το ποδόσφαιρο τον οδήγησε να ανασκευάσει την αποτυχημένη του προσπάθεια και να βελτιώσει τις τεχνικές που είχε χρησιμοποιήσει. Αυτή η επιμονή ήταν το κλειδί της επιτυχίας του.

Άνφιλντ, Μπράμαλ Λέιν, Κρέιβεν Κότατζ, Χίλσμπορο, Ολντ Τράφορντ, Στάμφορντ Μπριτζ, Βίλα Παρκ, Γουάιτ Χαρτ Λέιν, Χάιμπουρι...

Το όνομά του είναι γραμμένο σε όλη την Premier League. Συνολικά, ήταν υπεύθυνος για περισσότερα από 20 έργα γηπέδων που έλαβαν την υπογραφή του.

Ο Άρτσιμπαλντ Λιτς έφερε επανάσταση στον κόσμο του ποδοσφαίρου σε αυτόν τον τομέα. Από τη δική του σκέψη ήρθε η στροφή από τις υποτυπώδεις ξύλινες κατασκευές τυπικές της βικτωριανής εποχής σε ένα μείγμα από τούβλα, χάλυβα και σκυρόδεμα.

Αυτή η αλλαγή στα υλικά του επέτρεψε να ανταποκριθεί σε αυτό που απαιτούσε το ποδόσφαιρο: Τα μεγάλα γήπεδα.